int main(){
int *lel = newint;
*lel = 5;
int **a = &lel;
int ***aa = &a;
int ****aaa = &aa;
int *****aaaa = &aaa;
int ******aaaaa = &aaaa;
int *******aaaaaa = &aaaaa;
int ********aaaaaaa = &aaaaaa;
int *********aaaaaaaaa = &aaaaaaa;
int **********aaaaaaaaaa = &aaaaaaaaa;
int ***********aaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaa;
int ************aaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaa;
int *************aaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaa;
int **************aaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaa;
int ***************aaaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaaa;
int ****************aaaaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaaaa;
int *****************aaaaaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaaaaa;
int ******************aaaaaaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaaaaaa;
int *******************aaaaaaaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaaaaaaa;
int ********************aaaaaaaaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaaaaaaaa;
int *********************aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaaaaaaaaa;
int **********************aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa;
int ***********************aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa;
int ************************aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa;
int *************************aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa;
int **************************aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa;
int ***************************aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa = &aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa;
std::cout << ***************************aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa;
delete **************************aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa;
system("pause");
return 0;
}
I am the king of pointers. Now give me my nobel prize.